سوالات ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یک نوع پایه فلزی خاص از جنس تیتانیوم است که با سلول های بدن کاملا سازگار میباشد  و  جایگزین ثابت  و دائمی به جای دندان از دست رفته بوده و توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک قرار میگیرد و قسمت تاج و دندان ساخته شده برروی آن قرار میگیرد .

کاشت دندان یا ایمپلنت دندان، مفید تر از دندان مصنوعی است برای اینکه همیشه در محلی که دندان از دست رفته است ، وجود دارد.

ایمپلنت دندان بهترین راه حل برای دندان های از دست رفته است. در واقع ایمپلنت دندان به صورت یک پیچ است که بر روی فک وصل می شود و این امکان را می دهد که تاج دندان مصنوعی به دندان طبیعی وصل شود .

ممکن است دندان مصنوعی یا دست دندان از لحاظ مالی به صرفه تر باشد ولی مشکلات زیادی در طول زمان به وجود خواهد آورد مثل لذت نبردن از غذایی که میل می کنید و یا هنگام حرف زدن دندان مصنوعی از دهان خارج می شود .

ایمپلنت دندان، در عین گران بودن درمان، مزایایی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پروتز متحرک بیشتر شود.در صورت رعایت بهداشت ، این دندان ها دائمی خواهند بود.

با درمان ایمپلنت،دندان های دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمی شود.

پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود.

به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان از سایر درمانهای جایگرین طولانی از است و در صورت از دست رفتن ایمپلنت، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.

ایمپلنت های دندانی نزدیک ترین و شبیه ترین دندان ها به دندان های طبیعی هستند . هنگامی که کل دندان (از جمله ریشه) جایگزین می شود، مانند دندان های طبیعی عمل می کند.

جراحان فک و دهان و پریودنتیست ها تنها متخصصینی هستند که توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا یا ADA جهت کاشت ایمپلنت مورد تایید هستند. این متخصصین در دوره آموزشی خود برنامه های آموزشی مربوط به جراحی لثه و استخوان فک و نحوه کاشت ایمپلنت را می گذرانند. جراحان فک و دهان چهار سال بیشتر از دندان پزشکان عمومی درس می خوانند و چون در بیمارستان ها خدمات جراحی و کاشت ایمپلنت را تحت آموزش برای بیماران ارائه می‌دهند و نحوه بیهوشی موضعی و بیهوشی کامل را نیز فرا می گیرند؛ متخصصینی هستند که می توان با آنها اعتماد کرد.

پریودنتیست ها نیز جزو متخصصین دندانپزشکی هستند که می توانند کار ایمپلنت را انجام دهند ؛چون حدود ۳ سال برای جراحی آموزش می بینند و تجربه و تبحر آنها از دندان پزشکان عمومی برای کاشت ایمپلنت بیشتر است. آموزش‌هایی که آنها طی دوره رزیدنتی می بیند شامل بیهوشی، جراحی، تشخیص و درمان مشکلات پس از جراحی و بسیاری موارد دیگر می شود که از بیمارانی که به بیمارستان ها مراجعه می کنند؛ یاد می گیرند. بهترین دکتر ایمپلنت متخصصی است که فرصت رویارویی با موارد پیچیده که ممکن است هرگز در مطب‌های خصوصی با آن مواجه نشود را داشته است.

رسیدن به این میزان مهارت در دوره آموزشی، پریودنتیست ها را قادر می سازد که با هرگونه مشکلی حین عمل جراحی کاشت ایمپلنت به راحتی مواجه شده و آن را برطرف کنند. جراحان نیز به علت انجام عمل‌های جراحی متعدد روی بیماران بسیاری که روزانه به بیمارستان ها مراجعه می کنند چنین مهارتی را کسب می کنند. در صورتیکه کاشت ایمپلنت توسط متخصص حرفه ای انجام گیرد درصد موفقیت آن بسیار بالا خواهد بود. کاشت ایمپلنت نزد جراحان دهان و دندان باتجربه، ایمن تر و راحت تر است.

متاسفانه امروزه دندانپزشکانی که تخصص جراحی ندارند پس از یک دوره آموزشی جراحی فشرده حدوداً یک تا سه روزه شروع به کاشت ایمپلنت می کنند. این دوره های آموزشی اطلاعات کلی در خصوص جراحی ایمپلنت دندان به آنها می‌دهد اما نمی‌تواند آنها را برای تشخیص و درمان مشکلاتی که ممکن است حین کاشت ایمپلنت و یا بعد از آن ایجاد شود؛ آماده کند. چون کاشت ایمپلنت نیاز به عمل جراحی دارد؛ توصیه می شود که بیماران پیش از مراجعه به هر مطب دندانپزشکی که خدمات ایمپلنت دندان را ارائه می دهد؛ تحقیقات لازم را انجام دهند و از تجربه و تخصص دندانپزشکان آن مطمئن شوند.

معمولاً بیماران برای پیدا کردن بهترین دکتر ایمپلنت دچار مشکل می شوند چون نمی توانند بین تبلیغاتی که می بینند و اطلاعات واقعی تمایز قائل شوند. مخصوصاً زمانی که بازاریابان با ارائه پیام های تبلیغاتی جذاب برای مشتریان سعی در جلب توجه آنان دارند. به عنوان مثال تبلیغات بسیار زیادی در خصوص دندانپزشکان عمومی وجود دارد که آنها را به عنوان بهترین دکتر ایمپلنت که تجربه و تخصص کافی در این کار دارد معرفی می کند. اما بیماران باید به یاد داشته باشند که تبلیغ فقط برای جلب توجه ان هاست و برای تشخیص بهترین دکتر ایمپلنت باید تحقیقات بسیار زیادی انجام دهند.

اکثر دندان پزشکان، بیماران خود را به جراحان دهان و دندان جهت کاشت ایمپلنت ارجاع می دهند چون آنها آموزش‌های لازم را دیده و تجربه بیشتری در مدیریت مشکلات ایمپلنت دندان دارند. جراحان فک و دهان سال های بسیاری را تحت رزیدنتی آموزش دیده اند و در نتیجه تجربه لازم را در تمام زمینه‌های ایمپلنت‌دندان کسب کردند. به علاوه آنها هر روزه عمل جراحی را روی چندین بیمار انجام می دهند در صورتی که دندانپزشک عمومی ممکن است ماهی یک بار نیز عمل جراحی انجام ندهد. بعلاوه تجربه جراحان فک و دهان برای کاشت ایمپلنت بسیار بیشتر است.

دندانپزشکانی که تجربی کافی در عمل جراحی نداشته باشند از خطراتی که ممکن است این عمل جراحی کاشت ایمپلنت پیش بیاید مانند ایجاد عفونت، شکست پیوند استخوان و پیامدهای دیگر آگاه نیستند. در صورتی که به جراح متخصص و باتجربه برای ایمپلنت های دندانی مراجعه نکنید سلامتی خود را به خطر خواهید انداخت. هرچند ممکن است در ابتدا هزینه پایین ایمپلنت دندان توسط یک دندانپزشک عمومی بسیار پایین باشد اما مطمئنا هزینه‌ای که پس از بروز مشکلات در کاشت ایمپلنت برای ترمیم و اصلاح آن مجبورید پرداخت کنید از سرمایه اولیه که برای کاشت ایمپلنت نزد یک جراح با تجربه هزینه می‌کردید؛ بیشتر خواهد شد.

اخیراً انتخاب بهترین دکتر ایمپلنت به سبب تبلیغات متنوع و و بعضاً نادرستی که در خصوص کاشت ایمپلنت می شود؛ بسیار مشکل شده اس.ت مراکز کاشت ایمپلنت نیز بسیار زیاد شده اند و همه آنها ادعا می کنند که با جراحان و متخصصین با تجربه و حرفه ای کار می کنند. چون بعضی از آنها برای جلب مشتریان پیشنهادات ارزان قیمتی ارائه می دهند و بسیاری از آنها برای کاهش هزینه های خود با دندان پزشکان عمومی کار می‌کنند؛ برای انتخاب بهترین دکتر ایمپلنت حتماً باید کار چندین کلینیک دندان و مرکز کاشت ایمپلنت را با هم مقایسه کنید و با انجام تحقیقات کامل یکی از آنها را انتخاب کنید. باید به خاطر داشته باشید هر مطب دندانپزشکی که خدمات ایمپلنت ارائه می‌دهد لزوما در کار خود تجربه و تبحر کافی ندارد.

جراحان فک و دهان و پریودنتیست ها معمولا متخصصین با تجربه ای هستند که دوره‌های آموزشی رزیدنتی را برای انجام عمل جراحی کاشت ایمپلنت گذرانده اند. آنها نه تنها در انجام عمل جراحی تبحر لازم را دارند بلکه می توانند مشکلات پس از کاشت ایمپلنت را نیز مدیریت کنند. این مسئله یکی از مهمترین نکاتی است که هنگام انتخاب بهترین دکتر ایمپلنت باید در نظر بگیرید.

فرایند کاشت ایمپلنت توسط تیمی متشکل از جراح فک و دهان و پروستودنتیست انجام می گیرد. دندانپزشک عمومی با تجربه که دوره های کاشت ایمپلنت را گذرانده باشد؛ پریودنتیست یا ایمپلنتولوژیست نیز می‌تواند به جای جراح فک و دهان عمل کاشت پایه ایمپلنت در استخوان فک و در صورت نیاز پیوند استخوان را انجام دهد.

پروستودنتیست نیز متخصصی است که تاج دندان مصنوعی را می سازد و یا در صورت نیاز آن را اصلاح، ترمیم یا تعویض می‌کند. پروستودنتیست ها در زمینه ساخت پروتز های دندانی و جایگزین کردن دندان ها تجربه و تخصص کافی را دارند. آنها آموزش های زیادی در خصوص ساخت پروتز دندان پس از فارغ التحصیل شدن در دوره رزیدنتی دیده اند و برای مواجهه با موارد پیچیده مانند جایگزین کردن قوس کامل دندان آمادگی کامل را دارند. بسیاری از آنها در دوره‌های آموزشی پیشرفته نیز شرکت کرده اند تا بتوانند تجربه و تخصص خود را بالا ببرند و با روش های جدید ساخت پروتزهای دندانی مانند روش CAD-CAM یا دیجیتالی آشنا شوند.

برای کاشت ایمپلنت دندان معمولاً پروستودنتیست، دندانپزشک عمومی و جراح دهان و دندان با هم کار می کنند تا بیمار بتواند از خدمات ارائه شده توسط هر کدام از آنها حین عمل جراحی کاشت ایمپلنت و پس از آن بهره مند شود و بهترین نتیجه را با درصد موفقیت بالا بعد از کاشت ایمپلنت بگیرد.

تجربه نشان داده است درصد موفقیت کاشت ایمپلنت دندان توسط پزشکانی که چندین سال با یکدیگر همکاری می‌کنند؛ بسیار بیشتر است. در این تیم‌ها پروستودنتیست یا دندان پزشک عمومی با تجربه برنامه ریزی درمان را انجام می‌دهد و جراح متخصص برای کاشت ایمپلنت به بیمار پیشنهاد می دهد که عکس اشعه x تهیه کند تا مطمئن شود برنامه ریزی درمان ارائه شده مناسب است. بنابراین پروستودنتیست و دندان پزشک عمومی می توانند به عنوان یک تیم ایده آل با یک متخصص جراح فک و دهان کار کنند و همراه با هم به بیمارانی که نیاز به کاشت ایمپلنت دارند کمک کنند. همچنین پس از کاشت ایمپلنت، پروستودنتیست پروتز دندان را آماده کرده و دندانپزشک عمومی نیز می تواند در بلند مدت مشکلات مربوط به مراقبت از ایمپلنت دندان و تاج دندان مصنوعی را برطرف کند.

برخی از جراحان فک و دهان نیز عمل جراحی و ساخت پروتز دندان مصنوعی را همزمان با هم انجام می‌دهند که به آنها ایمپلنتولوژیست میگویند. برخی از آنها دوره های آموزشی مختلفی برای کاشت ایمپلنت و ساخت پروتز دندان گذرانده اند و بسیاری از ایمپلنتوژیست ها جز بهترین دکتر ایمپلنت هستند که می توان با خیال راحت جهت کاشت ایمپلنت و سوار کردن پروتز دندان مصنوعی به آنها مراجعه کرد. اما آمارها نشان می دهد درصد موفقیت کاشت ایمپلنت برای بیمارانی که  توسط یک تیم متخصص درمان شده‌اند بسیار بالاتر از بیمارانی است که به یک ایمپلنتولوژیست مراجعه کرده اند.

متاسفانه امروزه دندانپزشکان عمومی با گذراندن یک دوره جراحی سه روزه و آشنایی با عمل جراحی کاشت ایمپلنت؛ اقدام به کاشت ایمپلنت های دندانی در مطب خود می کنند. به همین علت است که هر مطب دندانپزشکی که خدمات ایمپلنت دندان ارائه می دهد؛ قابل اطمینان نیست. چون این دندان پزشکان عمومی که بدون داشتن تجربه کافی اقدام به عمل جراحی بیماران می‌کنند توانایی لازم در مدیریت مشکلات ایمپلنت دندان را ندارد.

برخی از ایمپلنتولوژیست ها نیز در تبلیغات خود اشاره می‌کنند که تبحر و تخصص کافی در زمینه ایمپلنتولوژی دارند اما بیماران باید در این خصوص تحقیقات لازم و انجام دهند و مطمئن شوند جراح فک و دهان و پروستودنتیست می تواند بهترین خدمات کاشت ایمپلنت را به آنها ارائه دهد.

اندازه های مختلف ایمپلنت موضوعی است که بیشتر دندانپزشکان پیش از شروع عمل کاشت دندان به آن توجه می کنند و شاید این موضوع برای بیماران چندان جالب توجه نباشد. بنابراین سازندگان ایمپلنت با بهره گیری از دانش پزشکان متخصص توانستند ایمپلنت ها را به گونه ای در سایزها، اندازه ها و ابعاد مختلف طراحی کنند که پزشکان بتوانند به راحتی گزینه مناسب را برای هر بیمار انتخاب کنند.

قطر ایمپلنت یکی از مهمترین خصوصیاتی است که اصلی ترین نقش را در ایده ال بودن عمل کاشت ایمپلنت ایفا می کند. به طور کلی می توان گفت ایمپلنت هایی با قطر کمتر در قسمت جلوی آرواره و ایمپلنت هایی با قطر بیشتر در نواحی عقبی آرواره کاشته می شوند.

طول ایمپلنت از دیگر ویژگی های ابعادی آن است که دندانپزشک براساس محل کاشت و شکل استخوان فک هر بیمار، آن را انتخاب می کند. ایمپلنت ها با طول های متفاوتی از ۸ میلی متر تا ۱۶ میلی متر در دسترس هستند.

در حقیقت ایمپلنت های دندانی به این منظور طراحی شدند که هم ظاهری شبیه به دندان طبیعی داشته باشند هم عملکرد آنها در دهان مانند دندان طبیعی خود بیمار باشد. پس از کاشت ایمپلنت، بیمار می تواند به راحتی هرچه را می خواهد بجود، با اعتماد به نفس لبخند بزند، بدون احساس خجالت در فعالیت های اجتماعی شرکت کند و دیگر نگران این نباشد که اگر دندان مصنوعی از دهانش بیرون بیفتد چه ظاهر ناخوشایندی پیدا خواهد کرد.

ایمپلنت دندان و ضمائم آن موجب حفظ جوانی و ساختار چهره می شود و از بروز بیماریهای لثه و تحلیل استخوان نیز جلوگیری می کنند.

عفونت در مرحله کاشت ایمپلنت یا پس از آن ممکن است به بافت های اطراف مانند دندان های دیگر یا رگ ها آسیب وارد کند. همچنین کاشت دندان به روش ایمپلنت ممکن است به رشته های عصبی نیز آسیب رسانده و موجب شود بیمار درد شدیدی احساس کند.

بی حسی یا احساس خارش در دندانهای طبیعی دیگر، لثه، لب ها، چانه و مشکلات سینوسی زمانیکه ایمپلنت ها در فک بالا کاشته می شوند؛ نیز از دیگر اثرات منفی ایمپلنت های دندانی است که البته در صورتیکه پزشک تخصص کافی در ایمپلنت دندان نداشته باشد به ندرت در بیمار مشاهده می شود.

گاهی اوقات دو یا چند دندان در یک ردیف از بین می روند یا ممکن است بشکنند و نیاز به کشیدن و جایگزین شدن داشته باشند. دراینصورت با توجه به نظر پزشک براساس ارزیابی ها و نتایج عکسبرداری می توان به جای کاشت ایمپلنت های مجزا برای هر دندان از بریج برپایه ایمپلنت استفاده کرد. در این روش ردیفی از تاج های دندانی مصنوعی توسط یک یا دو ایمپلنت نگهداری می شوند.

• ظاهر ناخوشایند، چروکیدگی و پیری زودرس
•  تحلیل استخوان فک
• احساس درد هنگام خوردن و جویدن
• از دست دادن اعتماد به نفس
• به هم خوردن نظم سایر دندانها
• عفونت لثه و آسیب دیدن سایر دندانها
• سردرد
• بیماری لثه

در روش بریج ایمپلنت نیز مانند بریج سنتی می توان از دو یا چند ایمپلنت دندانی برای قرار دادن بریج روی آنها استفاده کرد با قرار دادن پایه تیتانیومی در استخوان فک در محلی که دندان از دست رفته، پایه ایمپلنت کاشته میشود. این پایه ها با بافت استخوانی جوش خورده و یک ریشه مصنوعی را بوجود می‌آورند سپس می توان دندان مصنوعی را روی آنها مستحکم کرد.

در روش بریج سنتی دندان، چند تاج که به هم متصل شده اند روی دندانهای طبیعی دو طرف جای خالی سوار میشوند. این تاج های دندانی برای ایجاد یک پل و نگه داشتن دندان مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. درست است که در روش بریج جای خالی دندان پر میشود اما دندان مصنوعی به درستی به استخوان متصل نمی شود. بنابراین در روش بریج سنتی ثابت، جایگزینی دندان با یک تاج دندانی مصنوعی انجام می گیرد و بریج دندانی از طریق یک فریم فلزی یا پورسلین به دندانهای کناری متصل می شود.

در این روش دندانهای سالم کناری مینای خود را تا حدودی از دست می‌دهند و به همین علت ریسک عفونت کردن و پوسیدگی در آنها به شدت بالا می رود. درحالیکه با کاشت دندان به روش ایمپلنت نه تنها جای خالی دندان توسط پایه مستحکم تر و تاج دندانی هم اندازه با آن پر می شود بلکه نیازی به آسیب رساندن به دندان‌های کناری در روش کاشت ایمپلنت نیست.

نتایج تحقیقات نشان داده است که روش های مختلف جایگزین کردن یک یا چند دندان از دست رفته، نتایج یکسانی روی فرد بیمار ندارند بلکه کاشت دندان به روش ایمپلنت مزایای بسیار بیشتری برای بیمار چه از لحاظ زیبایی و چه از لحاظ حفظ سلامت دهان و دندان ایفا می‌کند. یکی از دلایل مهمی که ایمپلنت دندان را از سایر روش های جایگزین کردن دندان از دست رفته متمایز می کند عدم آسیب رساندن آن به دندانهای مجاور است. نکته مهم تر این است که کاشت دندان به روش ایمپلنت با جلوگیری از تحلیل استخوان فک حتی به سالم تر ماندن دندانهای طبیعی مجاور نیز کمک می کند.

ایمپلنت دندان ثابت و اوردنچر دو تکنیک جدید و پیشرفته هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای دندان مصنوعی سنتی باشند. انتخاب یکی از این روشها برای افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند؛ چندان آسان نیست. دندان مصنوعی سنتی را می توان تقریبا برای تمام بیمارانی که تعداد زیادی از دندان هایشان از بین رفته، به کار برد اما ایمپلنت دندان ثابت یا اوردنچر تنها در صورتی که لثه و استخوان فک فرد از استحام و سلامت کافی برخوردار باشد؛ قابل استفاده است چون در روش کاشت ایمپلنت یا اوردنچر از دو یا چند ایمپلنت به عنوان پایه برای نگهداری پروتز دندان مصنوعی استفاده می گردد. جایگزین کردن دندان های از دست رفته با ایمپلنت دندان یا اوردنچر مزایای بسیار زیادی نسبت به دندانهای مصنوعی متحرک دارد. این نوع دندان های ایمپلنت شده نه تنها به رشد استخوان فک کمک کرده و توانایی خوردن و صحبت کردن را مانند دندان های طبیعی برای بیمار فراهم می کند بلکه به جوان تر ماندن چهره آنها نیز کمک می‌کند.

نسبت به روش‌های دیگر جایگزین کردن دندان های از دست رفته مانند مینی ایمپلنت، دندانهای مصنوعی یا بریج دندانی می‌توان گفت که کاشت دندان به روش ایمپلنت طول عمر بیشتری دارد و تقریباً یک روش دائمی است. چون پایه ایمپلنت از جنس تیتانیوم ساخته شده که بسیار مقاوم است و معمولاً تا پایان عمر بدون هیچ مشکلی در فک بیمار باقی می ماند. همچنین درصد موفقیت بالای کاشت ایمپلنت (حدود ۹۸ درصد) نشان می دهد که امکان طول عمر ایمپلنت دندان بسیار بالا است و پیامدهای غیرقابل ترمیم برای ایمپلنت دندان بسیار کم است. اکثر دندانپزشکان بر این باورند که ایمپلنت های دندانی می توانند بیش از ۲۵ سال با موفقیت در استخوان فک بیمار دوام بیاورند.

ایمپلنت های دندانی دقیقا با هدف شباهت به دندانهای طبیعی هم از نظر ظاهری و هم از نظر ساختاری طراحی شده اند. با کاشت پایه ایمپلنت به جای ریشه دندان طبیعی و سوار کردن دندان پروتزی به جای تاج دندان طبیعی روی پایه ایمپلنت از طریق اباتمنت، هیچ تفاوتی بین ایمپلنت و دندان طبیعی در دهانتان احساس نخواهید کرد. پایه ایمپلنت درست مانند ریشه دندان در فک کاشته می شود و جنس تیتانیومی آن قابلیت جوش خوردن با استخوان را دارد به همین علت استحکام کافی برای نگهداشتن تاج دندان را دارا است. اباتمنت که روی لثه قرار می گیرد نیز پایه ای بسیار مطمئن برای سوار شدن تاج دندان است. دندان پروتزی نیز که معمولا از سرامیک تهیه می شود واقعا ظاهری شبیه به دندان طبیعی دارد و با انجام طراحی های خاص، رنگ و زاویه قرار گیری آن طوری تنظیم می شود که هیچکس نمی تواند تفاوت آن را با دندان طبیعی تشخیص دهد.

افراد بسیاری پس از اینکه کاشت دندان انجام می دهند دچار بوی بد دهان می شوند که ناشی از عفونت ایمپلنت دندان است. البته در بسیاری از موارد نیز افراد به اشتباه بوی بد دهانشان را به کاشت دندان به روش ایمپلنت نسبت می دهند. اگر ایمپلنت دندان دچار عفونت شود با نشانه‌های دیگری مانند احساس مزه بد در دهان، خونریزی یا تورم لثه همراه است.

التهاب لثه خفیف اطراف ایمپلنت (Peri-implant mucositis) بیماری است که در آن التهاب لثه تنها اطراف بافت‌های نرم ایمپلنت ‌دندان مشاهده می‌شود و هنوز تحلیل استخوان ایجاد نشده است. معمولاً التهاب لثه خفیف زمانی که شدید شود به التهاب لثه شدید اطراف ایمپلنت (Peri-implantitis) تبدیل می شود. در شرایطی که بیمار از ایمپلنت های دندانی به خوبی مراقبت نکند و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت نکند؛ احتمال ایجاد عفونت در ایمپلنت بسیار بالا می رود.

تاثیری که از دست دادن یک یا چند دندانتان روی زیبایی ظاهری می گذارد کاملا واضح است اما اثرات پنهان آن روی سلامت و خوب بودن فرد بسیار مهمتر است. برخی از این اثرات عبارتند از تحلیل لثه، تحلیل استخوان فک و تغییر ظاهر چهره که در اثر تحلیل لثه در دهان شما اتفاق می افتد. این تحلیل استخوان نه تنها موجب تغییر چهره شما می شود بلکه کاشت ایمپلنت را نیز با مشکل مواجه می‌کند. هر چه بیشتر منتظر بمانید که دندان خود را جایگزین کنید تحلیل استخوان و تضعیف شدن آن نیز بیشتر می‌شود اگر استخوان بسیار نازک و ضعیف شود نمی توان ایمپلنت را درون آن کاشت به همین علت پیش از کاشت ایمپلنت، عمل پیوند استخوان برای حمایت از ایمپلنت باید انجام گیرد.

تحلیل استخوان که به آن آکا استئوپروسیس Osteopetrosis aka) نیز می گویند موجب می شود که استخوان شما شکننده تر شود و احتمال آسیب دیدن آن نیز افزایش یابد. زمانی که تحلیل استخوان در ناحیه فک اتفاق می افتد می تواند تاثیر منفی روی عملکرد دندان های شما داشته باشد. تحلیل استخوان فک اطراف محل ایمپلنت تقریباً در ۵ تا ۱۰ درصد بیمارانی که کاشت دندان به روش ایمپلنت انجام داده اند؛ دیده می شود. التهاب لثه یا Peri-implantitis یک نوع عفونت در محل کاشت ایمپلنت است که فرایند التهاب در بافت های نرم اطراف ایمپلنت دندان را تسریع کرده و علاوه بر تحلیل استخوان فک در محل کاشت ایمپلنت، عملکرد آن را نیز با مشکل مواجه می‌کند.

یکی از بهترین روش های جلوگیری از تحلیل استخوان پس از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت دندان است. ایمپلنت های دندانی یک روش دائمی برای جایگزین شدن با دندان از دست رفته هستند که علاوه بر بهبود سلامت از تحلیل استخوان فک نیز جلوگیری می کنند. از دیگر روشهای جلوگیری از پوکی استخوان می توان به تقویت سیستم ایمنی بدن، حفظ بهداشت دهان و دندان و تغذیه مناسب حاوی کلسیم و ویتامین D اشاره کرد.

در صورتی که تحلیل استخوان فک در مراحل اولیه خود باشد؛ جایگزین کردن دندان با ایمپلنت به عنوان ریشه مصنوعی که تقریباً همان تأثیر ریشه طبیعی را بر تقویت و رشد استخوان فک ایفا می کند؛ تاثیر بسزایی در درمان تحلیل استخوان فک دارد. در صورتیکه تحلیل استخوان فک شدید باشد پیش از کاشت ایمپلنت نیاز به انجام عمل پیوند استخوان است.

لیفت سینوس عمل جراحی است که به فک بالایی شما استخوانی اضافه می کند که دندانهای آسیا و دندانهای نیش را در بر می گیرد و گاهی اوقات به آن پیوند سینوس نیز می گویند. استخوان پیوندی بین استخوان فک و سینوس های آرواره بالا که در دو طرف بینی قرار گرفته اند؛ قرار می گیرد. برای اینکه برای استخوان جا باز شود؛ غشای سینوسی باید کمی به سمت بالا حرکت کرده یا کشیده شود. اکثر افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست می دهند تمایل دارند که آن را با کاشت ایمپلنت جایگزین کنند و اگر استخوان کافی در فک بالا برای کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد یکی از راه حل های موجود لیفت سینوس است.

متداول ترین کاربرد پودرهای استخوان در ایمپلنت دندان است که برای ارتقاء کیفیت و تراکم استخوان فک در ناحیه ای که دندان از دست رفته به کار می رود. به طور کلی پودر استخوان برای پیوند استخوان فک و ترمیم نواقص آن مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از انواع پودر استخوان نیز برای بهبود رشد استخوان و افزایش طول استخوان و یا جایگزین شدن با بخش هایی از استخوان که در اثر تصادف یا حمله تومور از بین رفته مورد استفاده قرار می گیرد. پس از پیوند استخوان گردش خون و خونرسانی به استخوان بهتر انجام گرفته و رشد آن را تحریک می کند. علاوه بر این پیوند پودر استخوان پیش از کاشت ایمپلنت موجب جوش خوردن اتصالات استخوان فک، ترمیم استخوان های شکسته و جایگزین شدن با استخوان تحلیل رفته و درمان تحلیل استخوان می شود. پودر استخوان انواع مختلفی شامل اتوگرافت ، اتولوگوس، آلوگرافت، زنوگرافت، آلوپلاستیک دارد که انتخاب آن بسته به نظر بیمار و پیچیدگی نقص استخوان فک توسط پزشک تعیین می شود.

ایمپلنت های دندانی در زندگی کهنسالان حتی بالاتر از ۹۰ سال نیز تاثیر بسیاری دارد. نحوه عمل جراحی و درمان آن نیز با سایر بیماران جوان‌تر مشابه است. معمولا دندانپزشکان به تمام بیمارانی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند؛ حتی بیماران کهنسال توصیه می کنند که به جای استفاده از دندان های مصنوعی از ایمپلنت های دندانی استفاده کنند. ایمپلنت های دندانی بهترین روش جایگزین کردن دندان از دست رفته هستند و محدودیت سنی برای کاشت ایمپلنت دندان وجود ندارد.

• در صورتی که دندانهای مجاور دندان از دست رفته دارای تاج مصنوعی باشند می توان از روش بریج استفاده کرد و یک تاج دندان متشکل از ۳ تاج متصل به هم را بدون نیاز به عمل جراحی به جای کل آنها قرار دارد.
• در شرایطی که بیماری های دهان و دندان فرد درمان نشده باشد و یا لثه و استخوان فک او به شدت تحلیل رفته باشد.
• در صورتیکه بیمار نتواند هزینه ایمپلنت دندان را بپردازد یا زمان کافی برای مراجعه مکرر طی مدت زمان طولانی حدود نه ماه را جهت کاشت ایمپلنت نداشته باشد.
• فرض کنید که دو دندان شکسته درست کنار دندان از دست رفته خود دارید در این شرایط بریج دندانی می تواند برای شما گزینه مناسبی باشد؛ چون دندان‌های کناری نیز پوسیده شده و نیاز به ترمیم دارد.
• شرایط سلامت و بیماری‌های عمومی بیمار نیز می تواند دلیل دیگری برای ارجحیت روش بریج به ایمپلنت دندان باشد. به عنوان مثال اگر فرد به بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان یا سیستم ایمنی دچار باشد نمی توان برای او کاشت ایمپلنت را انجام داد؛ در این شرایط استفاده از بریج دندان به بیمار توصیه می‌شود.
• شرایطی که تحت آن کاشت ایمپلنت دندان یا مراحل عمل جراحی ایمپلنت برای فرد امکان پذیر نیست به عنوان مثال فرد از انجام دادن عمل جراحی می‌ترسد یا توانایی پرداخت هزینه آن را ندارد. در این صورت دندانپزشک از روش بریج برای او استفاده می کند.
• همچنین در شرایطی که استخوان فک بیمار تحلیل رفته باشد و یا بیمار به علت پوکی استخوان، پایه ایمپلنت در استخوان فک ساپورت نشود و همچنین تمایلی به هزینه کردن برای عمل پیوند استخوان نداشته باشد یا پزشک تشخیص دهد که انجام پیوند استخوان نمی‌تواند موفقیت کاشت ایمپلنت را تضمین کند.

کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت به جای آن تنها به چند دلیل محدود مانند آسیب دیدگی بسیار جدی، عفونت شدید، بیماری لثه، قرار گرفتن دندان زیر خط لثه و بیرون نیامدن آن و به هم ریختن تراز دندانها در فک انجام می‌گیرد. گاهی اوقات می توان ایمپلنت ها را همان روزی که دندان کشیده می‌شود؛ کاشت. اما معمولاً سه تا شش ماه به لثه زمان داده می شود تا پیش از کاشت پایه ایمپلنت بهبود یابد. البته این زمان نباید طولانی شود زیرا طولانی شدن جای خالی دندان در دهان مشکلاتی مانند تحلیل استخوان فک در بیمار ایجاد کرده و در نتیجه کاشت ایمپلنت را نیز با مشکل مواجه می‌کند.

به طور معمول درمان ارتودنسی شامل براکت هایی است که روی دندان قرار می گیرند و درمان آن پیش از کاشت ایمپلنت تکمیل می شود. به این ترتیب پس از انجام ارتودنسی فضای کافی برای کاشت ایمپلنت ایجاد می شود. روش ارتودنسی و استفاده از براکت ها با ایمپلنت های دندانی تداخلی ندارد بلکه این دو مکمل یکدیگر هستند. نکته اینجاست که براکت ها نمی توانند ایمپلنت دندان را جابجا کنند؛ اما می توان از ایمپلنت به عنوان لنگرگاه برای جابجا کردن سایر دندانها استفاده کرد. به این ترتیب ارتودنتیست به راحتی می تواند دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرده و طوری آنها را یکدست کند که زیبایی لبخند شما کامل شود.

هرچند به علت جدید بودن تولید ایمپلنت های دندانی در ایران هنوز آمار درستی در خصوص کیفیت، دوام و عوارض جانبی احتمالی آن ها در دسترس نیست اما تا کنون استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخت ایران مشکلات خاصی را برای بیماران ایجاد نکرده است. همچنین با توجه به هزینه پایین تری که استفاده از ایمپلنت دندان ایرانی نسبت به برندهای خارجی دارد؛ به نظر می رسد طی چند سال آینده استقبال بیشتری از ایمپلنت های تولید شده در داخل ایران شود.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ کشور در جهان اجزاء ایمپلنت دندان را تولید می کند اما مشهورترین و پر فروش ترین آنها استرومن و نوبل بیوکر است. با این وجود می توان مهمترین و با کیفیت ترین شرکت های تولید کننده ایمپلنت های دندانی را به ترتیب زیر برشمرد: - Strauman , Nobel Biocare (Danaher) , Dentsply Sirona (Previously Astra Tech) , Zimmer Biomet , BioHorizons

ما در کلینیک دندانپزشکی آرکا عموما از دو برند مشهور Dentis  ( کره جنوبی ) و Strauman  ( سوئیس ) استفاده می کنیم. ولی در صورتی که بیمار برند خاصی مد نظرش باشد ( در صورتی که موید تایید باشد ) برایش تهیه می کنیم و همان برند را برای ایشان انجام می دهیم.

دندانپزشکی کدکم (CAD/CAM) کدکم شاخه ای از دندانپزشکی و پروتودنتیست است که از طراحی با کمک کامپیوتری و ساخت با کمک کامپیوتر یا به اصطلاح همان کدکم کمک می گیرد تا طراحی و خلق پروتزهای دندانی را به بهترین شکل ممکن اصلاح کند. بدیهی است که استفاده از کدکم، ساخت پروتزهای دندانی ایمپلنت را بسیار راحت تر می کند و موجب بهبود طراحی سطح ایمپلنت شده که روی بهبود عملکرد آن تاثیر بسزایی می گذارد. دقت در انطباق پروتز با اباتمنت، طول عمر و دوام را افزایش داده و پروتکل ساخت پروتز های دندانی را ساده می کند. همچنین استفاده از موادی که ظاهر پروتز های دندانی را طبیعی تر نشان می دهند از اصلی ترین مزایای استفاده از کدکم در دندانپزشکی ایمپلنت می باشد.

معمولاً دندانپزشکان توصیه می‌کنند که بیماران تا زمانی که می‌توانند پس از کاشت ایمپلنت از کشیدن سیگار و قلیان خودداری کنند. اما اگر نمی توانید به مدت طولانی از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ حداقل به مدت یک هفته پیش از انجام ایمپلنت دندان و حدود ۲ تا ۳ هفته بعد از آن باید آن را ترک کنید تا جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان فک به طور کامل انجام گیرد.

هزینه ایمپلنت دندان بسته به شرایط و نیازهای بیمار/ میزان استخوان و منطقه ای که کلینیک دندانپزشکی در آن واقع شده است متفاوت می باشد. به طور کلی متخصص دندانپزشکی هزینه را بر اساس نیازهای منحصربفرد شما ارزیابی می نماید. از آنجایی که ایمپلنت یک روش درمانی زیبایی است معمولا تحت پوشش بیمه قرار ندارد.

قیمت ایمپلنت دندان به عوامل زیر بستگی دارد:

•  کشور سازنده ایمپلنت
• برند یا مارک ایمپلنت
• جنس ایمپلنت
• تخصص پزشک کاشت ایمپلنت
• جنس روکش ایمپلنت
• هزینه‌های جانبی کاشت ایمپلنت

که این پارامترها در قیمت اعلامی از سوی دندانپزشکان یا مراکز مختلف بسیار تاثیر گذار هستند

میزان موفقیت این روش درمانی از فردی به فرد دیگر و طبق شرایط سلامتی آنها متفاوت است. می توان گفت که میزان موفقیت ایمپلنت برای یک فرد سالم با بهداشت دهان و دندان و ایمنی مناسب بالای ۹۰ تا ۹۵ درصد است.

چیزی به نام ایمپلنت بدون فلز وجود ندارد. تقریبا تمام مواد مورد استفاده برای جایگزینی دندان¬ها حاوی نوعی یون فلزی هستند. ایمپلنت¬های دندانی از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده¬اند (شبیه به کاشت مفصل ران/ شانه یا زانو) که بسیار زیست سازگار بوده و آلرژی به آن تا حد زیادی نادر است.