عفونت ایمپلنت دندان؛ تشخیص، علائم و درمان آن

ایمپلنت‌های دندانی دقیقاً مانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کنند و می‌توانند مانند دندان‌های طبیعی آلوده شوند که در این صورت عفونت ایمپلنت دندان رخ خواهد داد، ایمپلنت‌های دندانی آلوده در صورت بی‌توجهی یا عدم مراقبت منظم از سوی متخصص دندان پزشکی، بیمار می‌شوند یا از کار می‌افتند. در این مقاله قصد داریم درباره‌ی عفونت ایمپلنت دندان و همچنین علائمی که باعث بروز چنین مشکلی می‌شود و روش‌های تشخیص و درمان آن مواردی را بیان نمائیم.

آیا می‌توان یک ایمپلنت دندانِ عفونت کرده را بهبود بخشید؟

گاهی اوقات ممکن است ایمپلنت‌های دندان عفونت کنند و باعث ایجاد التهاب در بافت‌های نرم و از بین رفتن استخوان در اطراف ایمپلنت شوند که اغلب ناشی از یک بیماری به نام پری ایمپلنت است. پری ایمپلنت در واقع التهابی شبیه به بیماری لثه است و بر روی بافت‌های لثه و استخوان پشتیبانِ اطراف ایمپلنت دندان تأثیر می‌گذارد.

علائم عفونت ایمپلنت دندان عبارتند از: خونریزی لثه‌ها هنگام مسواک زدن، حساسیت یا تورم لثه‌ها در اطراف ایمپلنت و عمیق شدن بیش از حدِ شیار لثه در اطراف ایمپلنت. مشکل این وضعیت این است که می‌تواند استخوان اطراف ایمپلنت دندانِ عفونت کرده را خراب کرده و در نهایت باعث سستی ایمپلنت شود. اگر نگران وضعیت ایمپلنت خود هستید، می‌توانید یک پریودنتیست را برای ارزیابی پیدا کنید. دندانپزشک می‌تواند با معاینه بالینی و رادیوگرافی، پری ایمپلنتیت را سریع و راحت تشخیص دهد. هدف بلند مدت، جلوگیری از پیشرفت عفونت و حفظ ایمپلنت است.

ویژگی‌های ایمپلنت دندانی آلوده مانند ویژگی‌های بیماری لثه است و می‌تواند شامل یک یا چند مورد از علائم زیر باشد:

• کاشت دندان سست یا لرزان
• لثه‌های قرمز یا پف کرده در اطراف کاشت
• بوی بد دهان
• درد یا ناراحتی ضربان‌دار از ناحیه
• درد لمس کردن
• ترشح (چرک) از ناحیه قابل مشاهده است.
• نخ‌ها روی کاشت قابل مشاهده هستند.
• مشکل جویدن
• تب
• خونریزی هنگام مسواک زدن در اطراف ایمپلنت

تشخیص عفونت ایمپلنت دندان

یکی از اولین کارهایی که متخصص ایمپلنت انجام می‌دهد، گرفتن عکس رادیولوژی دندانی از ایمپلنت دندان عفونت کرده است تا ببیند که آیا هیچ استخوانی از دست رفته است. وی همچنین ممکن است به آرامی اطراف ایمپلنت را بررسی کند تا میزان عفونت و التهاب را ارزیابی نماید. او با بررسی دقیق ناحیه‌ی مورد نظر، امیدوار است که بتواند علائم عفونت را به موقع تشخیص دهد زیرا برای نجات ایمپلنت، تشخیص زودهنگام آن مهم است.

بسته به سطح عفونت، دندانپزشک شما ممکن است دهان شویه‌های ویژه‌ای را تجویز کند یا ترکیبی از گزینه‌های دیگر را برای بازگرداندن ایمپلنت به مسیر سالم ارائه دهد.

مشابه بیماری لثه در دندان، یکی از مشکلات این بیماری این است که اغلب هیچ دردی ایجاد نمی‎کند و در نتیجه، بیماران غالباً از عفونت کردن ایمپلنت بی‌اطلاع هستند. پریودنتیست منبع التهاب را ارزیابی خواهد کرد زیرا پری ایمپلنت علل زیادی دارد.

پری ایمپلنت می‌تواند به دلیل مشکلات زیر ایجاد شود: باقی ماندن سمان (چسب) روی ایمپلنت، قرارگیری بیش از حدِ ایمپلنت‌ها نزدیک به یکدیگر یا زاویه‌دار شدنِ ایمپلنت در استخوان، بهداشت ضعیف دهان و دندان، کیفیت پایین استخوان، مشکلات سیستمیک مانند دیابت، سیگار کشیدن، شکستگی ایمپلنت و بارگذاری بیش از حد ایمپلنت.

تعداد روزافزونی از مطالعات گزارش می‌دهند که پری ایمپلنت تا ۳۰٪ از کل ایمپلنت‌های جاسازی شده را تحت تأثیر قرار داده و باکتری‌های بی‌هوازی را مقصر اصلی معرفی می‌کنند.

درمان پری ایمپلنت

گزینه‌های درمانی ممکن است شامل آنتی بیوتیک، جراحی، لیزر درمانی با ضد عفونی سطح، دبریدمان مکانیکی یا درمان ضد میکروبی باشد.

به محض تشخیص عفونت ایمپلنت دندان، درمان باید انجام شود و این درمان به میزان استخوان از دست رفته و تأثیر زیباییِ ایمپلنت دندان بستگی دارد. سپس سطح ایمپلنت دندانِ عفونت کرده باید تمیز شود و استخوان پشتیبانِ از دست رفته در صورت امکان باید از طریق پیوند استخوان بازسازی شود.

برخی از روش‌های تمیز کردنِ سطح ایمپلنت از طریق درمان جراحی و غیرجراحی انجام می‌شود مانند: ۱) دبریدمان موضعی، ۲) ضدعفونی سطح ایمپلنت، ۳) درمان ضدعفونت (در صورت افت پیشرفته‌ی استخوان)، ۴) برداشتن ایمپلنت. درمان پری ایمپلنت بسته به نوع ایمپلنتِ استفاده شده، محل ایمپلنت دندان و شدت از دست رفته استخوان بسیار تکنیکی است.

برای عفونت خفیف، پزشک متخصص ممکن است از آنتی‌بیوتیک استفاده کند، اما در صورتی که عفونت شدیدتر باشد باید از جراحی برای ضدعفونی مکانیکی و شیمیایی اطراف ایمپلنت دندان استفاده شود.

آیا می‌توان ایمپلنت دندانِ عفونت کرده را بهبود بخشید؟

اگر عفونت و از دست دادن استخوان در مرحله‌ی ابتدایی باشد، می‌توان پلاک‌های باکتریایی را بدون جراحی همراه با درمان آنتی‌بیوتیک و اصلاح طرح پروتز برداشت. هرچه عفونت زودتر درمان شود، درمان آن ساده‌تر و شانس موفقیت بیشتر خواهد بود. اگر از دست دادن استخوان متوسط ​​تا پیشرفته باشد، ممکن است لازم باشد بافت‌های نرم و آسیب دیده‌ی پری ایمپلنت جراحی شوند، سطح میکرو ایمپلنت ضدعفونی شود و در آخر از روش‌های بازسازی استخوان با هدف بازیابی استخوانِ از دست رفته استفاده شود. اگر ایمپلنت دندان به دلیل عفونت شدید از قبل شل شده باشد، بهبودی آن ممکن نیست. در این حالت لازم است که ایمپلنت برداشته شود و محل موضعی با استخوان پیوند شود. به محض از بین رفتن عفونت و بازسازی استخوان جدید، ممکن است در مراحل بعدی بتوان ایمپلنت دندان دیگری را قرار داد.

کاشت آلوده می‌تواند منجر به بیماری سیستمیک شود که می‌تواند به قلب و سایر اندام‌های بدن آسیب برساند. اگر به اندازه کافی طولانی درمان نشود، عفونت‌های باکتریایی با درجه پایین می‌توانند عواقب جدی داشته باشند و بسیار سریع از بین می‌روند.

دندانپزشک می‌خواهد شما سالم باشید. اگر به ایمپلنت آلوده مشکوک هستید، سریعاً با دندانپزشک تماس بگیرید تا درمان مناسب زودتر از دیرتر آغاز شود. هنگامی که ایمپلنت دوباره سالم شد، با رژیم جدید بهداشتی خود همراه باشید.

اگر ایمپلنت دندان دارید، بسیار مهم است که هر چهار تا شش ماه یکبار معاینه‌ی دوره‌ای و تمیزکاری حرفه‌ای انجام دهید. متخصص ایمپلنت می‌تواند ایمپلنت‌های دندان شما را از نظر علائم التهاب و عفونت زودرس بررسی کند تا در صورت یافتن هر مشکلی سریعاً اقدام شود.