یکی از راهکارهای درمانی برای پوسیدگی دندان میتواند پر کردگی دندان باشد. معمولاً پزشکان پس از آسیب دیدگی بافت نرم دندان بیمار، اقدام به پر کردن آن میکنند. همچنین فعالیت مداوم باکتری‌های داخل دهان میتواند به مرور زمان باعث عفونت و آسیب دیدگی دندان شود و اگر این آسیب دیدگی‌ها مورد توجه قرار نگیرید، ممکن است عفونت گسترش یافته و باعث پوسیدگی دندان شود.
مواد پر کننده دندان اغلب از جنس طلا، آمالگام و رزین و کامپوزیت است که هرکدام بسته به نوع ویژگی و ساختارشان پایداری و مقاومت متفاوتی دارند. اما به طور متوسط میتوان گفت مواد پرکننده طلا قوی‌تر از خود دندان نیست اما ماندگاری بالایی دارد. مواد پر کننده دیگر مانند آمالگام و کامپوزیت قوی‌تر از خود دندان نیست، اما به طور متوسط بین ۵ تا ۱۵ سال مقاومت دارند.
برای درمان پوسیدگی دندان، دندانپزشک بخش‌های پوسیده دندان را تراش داده و سپس سوراخ ایجاد شده را با مواد پر کننده مخصوص، پر می‌کند تا قدرت و استحکام دندان حفظ شود. معمولاً پر کردن دندان برای ترمیم ترک خوردگی و شکستگی نیز انجام میشود با این تفاوت که برای این آسیب‌ها از مواد پر کننده رزین یا کامپوزیت که تقریبا همرنگ دندان است، استفاده میشود. در صورتی که خرابی دندان شدید باشد از روکش‌های دندانی استفاده می شود. فرآیند درمان پر کردن دندان به دو صورت دائمی و موقت است. در اصل این فرآیند یعنی پرکردگی دندان دو مرحله دارد که مرحله اول آن موقتی است. در این مرحله دندان را به صورت موقت با مواد پر کننده پر میکنند و اگر بیمار، نسبت به مواد پر کننده دندان حساسیت نداشته باشد، مواد موقت اولیه را برداشته و آن ها را با مواد دائمی جایگزین میکنند. به هنگام پر کردن دندان، ابتدا دندانپزشک از بی حسی موضعی استفاده می‌کند تا بیمار دردی را احساس نکند. سپس دندانپزشک با کمک وسیله‌ای به نام پروب، اقدام به برداشتن قسمت‌های پوسیده دندان می کند و آن را آماده پر کردن مواد می‌کند. سپس پزشک مواد پر کننده دندان را در داخل حفره دندان قرار می‌دهد و در آخر نیز دندانپزشک دندان را پولیش می‌کند.
برای پوسیدگی دندان سن و سال خاصی وجود ندارد و ممکن است در همه افراد و همه سنین پوسیدگی دندان رخ بدهد. اما رعایت بهداشت دهان و دندان و استفاده از مسواک و دهان شویه تا حد زیادی از این آسیب‌ها جلوگیری می‌کند. همانطور که قبلا هم به آن اشاره کردیم، زمانی که بافت نرم دندان دچار آسیب شود، دندان دچار آسیبی به نام پوسیدگی میشود که دندانپزشک در طی پروسه درمان بافت آسیب دیده را تراش داده و ان را با مواد پرکردگی مخصوص دندان، پر می‌کند تا استحکام دندان حفظ شده و از آسیب به ریشه دندان جلوگیری میشود.
دندانپزشکان امروزه از مواد مختلفی برای پر کردن دندان‌ها استفاده میکنند. برای پر کردن دندان‌ها میتوان از طلا، سرامیک (پورسلین)، آمالگام (نقره ای رنگ)، و یا رزین کامپوزیت استفاده کرد.
دندانپزشکان امروزه از مواد مختلفی برای پر کردن دندان‌ها استفاده میکنند. برای پر کردن دندان‌ها میتوان از طلا، سرامیک (پورسلین)، آمالگام (نقره ای رنگ)، و یا رزین کامپوزیت استفاده کرد. همچنین موادی وجود دارد که حاوی ذرات شیشه است که با عنوان گلس یونومر شناخته میشود و بسیار شبیه به رزین کامپوزیت است. مواد پر کننده دندان معمولا دوام بالایی دارند و بین ۱۰ تا ۱۵ سال مقاومت میکنند. در بین مواد پر کننده دندان، طلا دچار خوردگی و آسیب نمی‌شود و همچنین مقاومت و استحکام بالایی دارد. اما جزو گران‌ترین مواد پر کننده دندان است و دفعات مراجعه به دندانپزشک برای پر کردن دندان با مواد طلا بیشتر از سایر مواد مشابه است. آمالگام نیز به عنوان یک ماده پر کننده دندان دوام بالایی دارد و بین ۱۰ تا ۱۵ سال ماندگاری دارد که این مدت زمان بسیار بیشتر از مواد کامپوزیتی است. مواد پر کننده آمالگام همچنین قدرت و استحکام بالایی دارند و فشارهای شدید را تحمل می‌کنن. و از این جهت برای پر کردن دندانهای عقبی بهترین گزینه هستند. همچنین هزینه پرکردن دندان با این مواد بسیار کمتر از سایر موادها است.
مواد پر کردنی کامپوزیت همرنگ دندانهای طبیعی است و معمولا از آن‌ها برای ترمیم شکستگی و پر کردن دندانهای جلویی استفاده میشود. یکی دیگر از مزیت‌های مواد کامپوزیتی تراش کمتر دندان به هنگام پرکردگی است که باعث افزایش استحکام و حفظ مقاومت دندان اصلی میشود.
ماندگاری پر کردن دندان هم به میزان نگهداری بیمار و هم به مواد استفاده شده در آن بستگی دارد. در صورت استفاده از طلا ماندگاری بین ۱۵ تا ۳۰ سال، در صورت استفاده از آمالگام نقره بین ۱۰ تا ۱۵ سال و در صورت استفاده از رزین‌های کامپوزیت بین ۵ تا ۷ سال ماندگاری خواهد داشت.
پر کردن دندان در لحظه پر کردن به دلیل استفاده از بی حسی دردی ندارد اما بعد از تمام شدن بی حسی، ممکن است این درد شروع شود. این درد تا حد زیادی طبیعی است اما در صورتی که مداومت پیدا کند و با دیگر علائمی مثل تب و ... همراه باشد باید به دندانپزشک مراجعه شود.
پر کردن دندان یکی از روش‌های رایج و نسبتا راحت برای درمان پوسیدگی و جلوگیری از بیشتر شدن پوسیدگی است. در واقع پر کردن برای ترمیم پوسیدگی دندان، شکستگی دندان،درمان آسیب‌های سطحی به دندان و جلوگیری از پوسیدگی بیشتر دندان کاربرد دارد.
درست است که پر کردن دندان یک روش مناسب برای درمان دندان است اما ممکن است عوارضی را نیز به دنبال داشته باشد. از مهمترین عوارض پر کردن دندان، حساس شدن دندان به سرما و گرما و بعضی از مواد غذایی است. همچنین ممکن است در زمان پر کردن سایر دندان‌ها نیز آسیب ببیند. داروهای بی حسی نیز برای بعضی از افراد حساسیت‌زا هستند.
این نوع از پر کردن دندان، مزایای بسیار زیادی دارد که از جمله‌ی آن میتوان به ارزان بودن آمالگام، قوی و با دوام بودن آن اشاره کرد. استحکام بالای این مواد باعث شده در پر کردن دندانهای بزرگ مثل آسیا استفاده شود. همچنین این ماده به خوبی تمامی درزها را پوشش می‌دهد.
آمالگام یکی از گزینه‌های پرکاربرد برای پر کردن دندان است که استحکام بسیار بالایی دارد، اما معایب آن نیز ممکن است برای خیلی از بیماران مشکل‌ساز باشد. مهمترین عیب این پرکننده، رنگ تیره آن است که بر زیبایی دندان‌ها بسیار تأثیرگذار است. از این پر کننده برای کودکان زیر ۶ سال نمی‌توان استفاده‌کرد. هچنین ماده آمالگام نسبت به سرما و گرما حساس است و باعث شکاف و شکستگی میشود.
امروزه برای پر کردن دندان از موادی مختلف مانند کامپوزیت یا آمالگام استفاده میکنند که هر دو این گزینه دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند. برای انتخاب از میان گزینه‌های مختلف بهتر است قبل از عملیات پر کردن اطلاعات دقیق در مورد آن‌ها به‌دست بیاورید و با آشنایی تفاوت‌ها، تصمیم‌گیری بهتری داشته‌باشید. معمولاً برای پر کردن دندان‌هایی که در معرض دید هستند از کامپوزیت و مواد سفید استفاده میکنند، اما دندانهای کناری و عقب‌تر نیز با استفاده از آمالگام قابل پر کردن هستند.
آمالگام نسبت به کامپوزیت مقاومت بیشتری در برابر سایش از خود نشان‌می‌دهد و به‌مرور زمان کمتر دچار آسیب‌دیدگی میشود. همچنین طول عمر آن حدود ۱۰ الی ۱۵ سال مشخص‌شده که ممکن است تا پایان عمر نیز ماندگاری داشته‌باشد.
برای درمان تمام پوسیدگی‌ها و حفره‌های دندانی از روش پر کردن استفاده میکنند و سوراخ ایجاد شده با مواد پرکننده دندانپزشکی پر میشود. هدف از انجام این‌کار، بازگشت قدرت و عملکرد دندان‌ها و پیشگیری از خوردگی و شکستگی آن‌ها در آینده است. همچنین در صورتی که خرابی دندان‌ها بیش از حد باشد، انجام روکش دندان نیز ضروری است.
پرکنندگی دندان به‌دلایل مختلفی ممکن است خارج شود که یکی از اصلی‌ترین دلایل آن پوسیدگی دندان است. بنابراین بعد از مدتی ماده آمالگام یا کامپوزیت شل میشود و خارج شدن آن احساس ناخوشایندی به فرد می‌دهد؛ مخصوصاً هنگام غذا خوردن این اتفاق احساس بدی در فرد ایجاد می‌کند. در صورت خارج شدن این ماده باید دوباره به دندانپزشک مراجعه کنید تا او با بررسی‌های لازم و درمان پوسیدگی دندان دوباره عملیات پرکردن دندان را انجام دهد.
پرکردن دندان و راه‌حل خاص خودش را دارد که ابتدا دندانپزشک ناحیه مورد نظر را با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌کند و سپس با استفاده از دستگاه دریل دندانپزشکی بخش‌های پوسیدگی دندان را می‌تراشد. انتخاب دستگاه مناسب به شرایط بیمار بستگی دارد که دندانپزشک با توجه به آن دریل مناسب را انتخاب و سطح دندان را کاملاً تمیز و از هرگونه باکتری پاک‌سازی می‌کند.
برای افزایش دوام ترمیم دندان و مواد پر کننده باید نکات بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید و حداقل سالی یکبار برای بررسی شرایط دهان و دندان دندانپزشک مراجعه نمایید، اما در برخی موارد درمان دندان با مشکلاتی همچون حساس شدن دندان‌ها و دردهای ناشی از پر کردن همراه است. همچنین اگر پوسیدگی دندان بسیار عمیق باشد با دردهای دائمی همراه خواهد بود که درد حاصل از آن به‌دلیل سالم نبودن مغز دندان رخ می‌دهد.
پر کردن با مواد سفید از نظر زیبایی گزینه بهتری است که لایه نازکی همرنگ دندان روی دندان قرار می‌گیرد و کمتر کسی متوجه پر شدن دندان شما خواهد شد. همچنین میزان چسبندگی ماده کامپوزیت بسیار بیشتر است و به‌راحتی داخل دندان قرار می‌گیرد و به بخش‌های دندان می‌چسبد، اما از نظر استحکام، آمالگام گزینه مناسب‌تر و مقاومت در برابر سایش بیشتر است.
پر کردن دندان از جمله رایج اقدامات دندانپزشکی است که هنگام مشاهده علائم آن باید هرچه سریع‌تر به دندانپزشک مراجعه کرد. در صورت عدم درمان به‌موقع ممکن است پوسیدگی دندان شدت پیدا کند و به ریشه دندان نیز برسد.
پر کردن دندان‌ها به‌دلیل پوسیدگی دندان امری ضروری است که در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان اتفاق می‌افتد. در صورتی که احساس می‌کنید یک یا چند دندان شما دچار پوسیدگی شده بهتر است هر چه سریع‌تر به مطب دندانپزشک مراجعه نمایید. هر چقدر این روش درمانی به تعویق انداخته شود احتمال آسیب‌دیدگی دندان افزایش پیدا می‌کند و پوسیدگی به لایه‌های عمیق‌تر دندان می‌رسد.
استفاده از دهانشویه موجب حذف میکروب‌ها و ضدعفونی‌کردن دهان و دندان میشود که تا کنون هیچ نشانه‌ای مبنی بر مضر بودن آن برای دندانهای پر شده مشاهده نشده است. اما بهتر است استفاده از آن را مطابق با دستورات دندانپزشک پیش ببرید.
بله، امکان نوشیدن آب بعد از پر کردن دندان وجود دارد، اما دقت داشته‌باشید دهان‌تان از هرگونه مواد دندانپزشکی پاک باشد و از جویدن غذاهای سفت در چند روز اولیه بعد از پرکردن دندان خودداری کنید.
بله، امکان مسواک زدن بعد از پر کردن دندان وجود دارد، اما دقت داشته‌باشید در روزهای ابتدایی فشار کمتری به دندان مورد نظر وارد کنید.
امکان تعویض ماده پرکننده بعد از هر بار خارج شدن وجود دارد، اما در صورت بروز حساسیت‌های بیشتر و نزدیک‌شدن ماده به عصب، ممکن است دندانپزشک پر کردن دوباره دندان را توصیه نکند.
در صورت وجود شرایط مناسب امکان پر کردن دندان‌ها به‌طور همزمان وجود دارد که باز هم دندانپزشک باید وقت کافی برای انجام این‌کار را داشته‌باشد و شما نیز توانایی خود را برای مواجه‌شدن با دو ناحیه تحت درمان بسنجید.
ماندگاری مواد پرکننده به عوامل مختلفی مانند متریال انتخابی، شرایط دندان، مراقبت‌های بیمار و غیره بستگی دارد. مهمترین عامل تأثیرگذار روی ماندگاری مواد پرکننده دندان نیز حفظ بهداشت دهان و دندان است.
سعی کنید در چند ساعت اولیه بعد از ترمیم دندان غذا میل نکنید. همچنین از خوردن مواد غذایی سفت و به‌شدت شکننده روی دندان ترمیم‌شده بپرهیزید.
